Znajdziesz, natchniony

 
Znajdziesz, natchniony,
to, czego szukałeś.

Wiatr, a pod wiatrem
kołyskę jęczmienia.

Chór myszy, pomruk kocich gromad.

I ziemię czarną
z perłami kamieni.

Znajdziesz, natchniony,
po omacku kształt

dat zapomnianych, twarzy
i melodii.

Odkopiesz skrzynie
schowane w obłokach,
gdzie tafty, róże, błyskliwe zapinki.

Ujrzysz wieczorem
jak odbicia w rzece
tańczą, mnąc trawy,
przyzywając ciebie.

Co w twym natchnieniu było więc prawdziwsze?

To, co szukane?
Co nieznalezione?