Darowanie

Żyć w zgodzie z tym, ale i tamtym, może
przede wszystkim tamtym
porządkiem. Dzień po dniu, godzina
po godzinie przypatrywać się, pozwalać,
żeby tamci widzowie
godne mieli widowisko.

Wszystko jak trzeba: wejście
bohatera, stasimon,
zaciekawione spojrzenia.
Darowane: widzialne i niewidzialne.

Więc żyć w tym i w tamtym, dzieląc równomiernie.
Miękkość nieuchwytna traw po deszczu. Tyle
i tyle. Fascynacja zimy
długim okrucieństwem. Dla siebie,
dla nich. I to wszystko, co dalsze,
coraz bardziej odległe. Pół
na pół. Co należy do nas? Język chłepce barwy,
tak świeże, mocne, że żal jednak
z kimkolwiek się dzielić
owym darowaniem.