Wieje

Odzywa się, odżywa, przerasta
wolną dotąd przestrzeń między
biurowcem, blokiem i znowu
biurowcem jak tłuszcz między
paskami chudego mięsa. I potem
rozwiewa dobre myśli, włosy,
reguły. Przynosi
nagłe ocieplenie zimą
albo wiosną mroźność poranka
zgrzytliwą od wczorajszej pewności,
że już, że za chwilę
wszystko będzie
ciepłe, jasne, dobre.
Wtedy się odzywa.
Wtedy przynosi
pewność, że nie.